Wstęp będzie taki, że nie jest to piwo godne piwosza-smakosza. Wprawdzie przy samym otwieraniu w nos uderza przyjemna słodka woń, ale szybko zaraz okazuje się, że jest to woń soku malinowego, łyk i… taaaa, lemoniada z sokiem malinowym.
Spodziewałam się oczywiście, że będzie to piwo z nutą owocową, ale dostałam piwo z przewagą owoców, do tego słodkie. Przelałam do kufla i tu niespodzianka: piwo ma barwę taniej oranżady, takiej wiecie, czerwonej, tylko zmętnionej. Już samo to nie pozwalało mi patrzeć przychylnym okiem na to piwo.
Jeśli ktoś szuka owocowego piwa smakującego jak radler na ugaszenie pragnienia, nie zawiedzie się Pomarańczą Jurajską. Ja jednak wierzyłam, że jest to coś więcej, że goryczka będzie bardziej wyczuwalna i przede wszystkim piwo będzie mniej słodkie. Gdyby ktoś podał mi to piwo w kuflu, pomyślałabym, że to po prostu piwo malinowe, a nie piwo pszeniczne z pomarańczą i maliną. Zdecydowanie piwo nie jest warte swojej ceny. Podobne odczucia smakowe miałam przy piwie malinowym z serii Love Beer, a było o wiele tańsze.
